بصیرت مداحی

قال الباقر علیه‌السلام: مَا شِيبَ شَيْ‏ءٌ بِشَيْ‏ءٍ أَحْسَنَ‏ مِنْ‏ حِلْمٍ‏ بِعِلْمٍ‏.

امام محمّد باقر علیه‌السلام می‌فرمایند: چيزي با چيزي نياميخته است كه بهتر از حلم با علم باشد.

قال الباقر علیه‌السلام: وَ مَنْ‏ حَسُنَتْ‏ نِيَّتُهُ‏ زِيدَ فِي رِزْقِه‏

امام محمّد باقر علیه‌السلام می‌فرمایند: هر كه خوش نيت باشد، روزي اش افزايش می‌يابد. ( این حدیت در وسائل الشیعه ج ۱ ص ۵۲  و المحاسن ص۲۶۱ با عبارت مَنْ‏ حَسُنَتْ‏ نِيَّتُهُ‏ زَادَ اللَّهُ تَعَالَى فِي رِزْقِهِ. از امام صادق علیه‌السلام نقل شده است)

قال الباقر علیه‌السلام: وَ مَنْ‏ كَفَ‏ غَضَبَهُ‏ عَنِ‏ النَّاسِ‏ كَفَ‏ اللَّهُ‏ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عَنْهُ عَذَابَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ.

امام محمّد باقر علیه‌السلام می‌فرمایند: كسي كه خشمش را از مردمان باز دارد خداوند نيز در روز قيامت عذابش را از او باز می‌دارد

قال الباقر علیه‌السلام: لَا يَسْلَمُ‏ أَحَدٌ مِنَ‏ الذُّنُوبِ‏ حَتَّى يَخْزُنَ لِسَانَهُ.

امام محمّد باقر علیه‌السلام می‌فرمایند: هيچ كس از گناهان سالم نمی‌ماند، مگر اينكه زبانش را نگه دارد.

قال الباقر علیه‌السلام: مَنْ‏ تَرَكَ‏ الْجَمَاعَةَ رَغْبَةً عَنْهَا وَ عَنْ جَمَاعَةِ الْمُسْلِمِينَ مِنْ غَيْرِ عِلَّةٍ فَلَا صَلَاةَ لَهُ.

امام محمّد باقر علیه‌السلام می‌فرمایند: كسي كه از روي بي ميلی، بدون عذر و علت نمازجماعت را كه اجتماع مسلمانان است ترك كند، نمازی برای او نيست.

قال الباقر علیه‌السلام: لَا فَضِيلَةَ كَالْجِهَادِ وَ لَا جِهَادَ كَمُجَاهَدَةِ الْهَوَى‏.

امام محمّد باقر علیه‌السلام می‌فرمایند: فضيلتي چون جهاد نيست، و جهادي چون مبارزه با هواي نفس نيست.

قال الباقر علیه‌السلام: خُذُوا الْكَلِمَةَ الطَّيِّبَةَ مِمَّنْ‏ قَالَهَا وَ إِنْ لَمْ يَعْمَلْ بِهَا.

امام محمّد باقر علیه‌السلام می‌فرمایند: سخن طيب و پاكيزه را از هر كه گفت بگيريد،‌ اگر چه او خود،‌ بدان عمل نكند.

قال الباقر علیه‌السلام: إِنَّمَا يُدَاقُ‏ اللَّهُ‏ الْعِبَادَ فِي‏ الْحِسَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَى قَدْرِ مَا آتَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ فِي الدُّنْيَا.

امام محمّد باقر علیه‌السلام می‌فرمایند: خدا در روز قيامت نسبت به حساب بندگانش به اندازه عقلي كه در دنيا به آنها داده است باريك بيني می‌كند.

قَالَ الباقر علیه‌السلام: أَوْشَكُ‏ دَعْوَةٍ وَ أَسْرَعُ‏ إِجَابَةٍ دُعَاءُ الْمَرْءِ لِأَخِيهِ بِظَهْرِ الْغَيْبِ.

امام محمد باقر علیه‌السلام فرمودند: دعایی که بیشتر امید اجابت آن می‌رود و زودتر به اجابت می‌رسد، دعا برای برادر دینی است در پشت سر او.

 قَالَ الباقر علیه‌السلام: إِذَا هَمَمْتَ‏ بِخَيْرٍ فَبَادِرْ فَإِنَّكَ لَا تَدْرِي مَا يَحْدُثُ.

امام محمد باقر علیه‌السلام  فرمودند: هر گاه قصد کار خیری کردی شتاب کن، زیرا نمی دانی چه پیش خواهد آمد.

قَالَ البَاقر علیه‌السلام : إِنَ‏ أَوَّلَ‏ مَا يُحَاسَبُ‏ بِهِ الْعَبْدُ الصَّلَاةُ فَإِنْ قُبِلَتْ قُبِلَ مَا سِوَاه،

امام باقر علیه‌السلام  فرمودند: اولین چیزی که بنده برای آن حسابرسی مى ‏شود نماز است، اگر پذیرفته شد سایر اعمالش هم پذیرفته مى‏ شود

قَالَ الباقر علیه‌السلام: وَ اللَّهِ لَا يُلِحُّ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي حَاجَتِهِ إِلَّا قَضَاهَا لَه.

امام محمد باقر علیه‌السلام فرمودند: به خدا سوگند هیچ بندۀ مؤمنی در حاجت خود به خدا اصرار نورزد مگر آنکه حاجتش را برآورد.

قَالَ الباقر علیه‌السلام: ثَلَاثٌ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِأَحَدٍ فِيهِنَ‏ رُخْصَةً أَدَاءُ الْأَمَانَةِ إِلَى‏ الْبَرِّ وَ الْفَاجِرِ وَ الْوَفَاءُ بِالْعَهْدِ لِلْبَرِّ وَ الْفَاجِرِ وَ بِرُّ الْوَالِدَيْنِ بَرَّيْنِ كَانَا أَوْ فَاجِرَيْن‏

امام باقر علیه‌السلام فرمود: در سه چیز خداوند متعال به احدی اجازه ترک آنها را نداده است.

1ـ ادای امانت به مرد نیکوکار و فاسق2 ـ وفای به عهد و پیمان نسبت به نیکوکار و فاسق 3ـ نیکی به پدر و مادر، نیکو کار باشند یا فاسق و لا ابالی

قَالَ الباقر علیه‌السلام: وَ قَتْلُ غُلَامٍ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ ص بَيْنَ‏ الرُّكْنِ‏ وَ الْمَقَامِ‏ اسْمُهُ‏ مُحَمَّدُ بْنُ‏ الْحَسَنِ‏ النَّفْسُ الزَّكِيَّة

امام باقر می فرمایند: (از علائم نزدیک ظهور حضرت) جوانی از آل محمد علیه‌السلام به نام محمد بن الحسن «نفس زکیه» میان رکن حجر‌الاسود و مقام ابراهیم به شهادت می‌رسد

قالَ الباقر علیه‌السلام: مَرَّ عَلِيٌّ علیه‌السلام بِكَرْبَلَاءَ فِي اثْنَيْنِ مِنْ أَصْحَابِهِ. قَالَ: فَلَمَّا مَرَّ بِهَا تَرَقْرَقَتْ عَيْنَاهُ لِلْبُكَاءِ، ثُمَّ قَالَ: هَذَا مُنَاخُ‏ رِكَابِهِمْ‏، وَ هَذَا مُلْقَى‏ رِحَالِهِمْ، وَ هَاهُنَا تُهَرَاقُ دِمَاؤُهُمْ طُوبَى لَكَ مِنْ تُرْبَةٍ عَلَيْكَ تُهَرَاقُ دِمَاءُ الْأَحِبَّة

امام باقر علیه‌السلام فرمود: اميرالمؤمنين علیه‌السلام با دو تن از يارانش از كربلا گذر كردند، حضرت، هنگام عبور از آنجا، چشم هايش اشك آلود شد، سپس فرمود: اينجا مركب هايشان بر زمين مى خوابد، اينجا محلّ بارافكندن شان است و اينجا خون هايشان ريخته مى شود، خوشا به حال تو اى خاكى كه خون دوستان بر روى تو ريخته مى شود!